De nieuwe productie van Stichting de Vierschaar is een eerbetoon aan de slachtoffers, hun nabestaanden en de reddingswerkers van de watersnoodramp in 1953. Tussen vrijdag 8 en zaterdag 23 september presenteren zij tien keer een avondvoorstelling van ’53. Dat doen ze in de open lucht op een historische locatie in de stad. Ditmaal op fort De Waterschans aan de Binnenschelde.
Zeventig jaar geleden werd ons land in de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 getroffen door de Watersnoodramp. In Zuidwest-Nederland vielen 1836 dodelijke slachtoffers. Duizenden dieren verdronken en de schade aan woningen, landerijen, wegen en andere voorzieningen was enorm.
Ook in de huidige gemeente Bergen op Zoom verloren na dijkdoorbraken in Halsteren en Lepelstraat (omgeving Auvergnepolder) 78 inwoners het leven. De impact ervan is daar nog steeds voelbaar. In de vorm van monumenten, publicaties, herdenkingsbijeenkomsten en wandeltochten van heemkundekring Halchterth. Uit die overleveringen komt ook naar voren dat het mede aan de inzet van onverschrokken Thoolse vissers te danken is dat er niet meer dodelijke slachtoffers zijn gevallen. Ondanks de storm hadden ze de moed om De Eendracht over te steken om bewoners van de ondergelopen Brabantse polders te redden.
De Waterschans
Omdat deze tragedie zeven decennia na dato nog altijd tot de verbeelding spreekt, ligt hier voor Stichting de Vierschaar uit Bergen op Zoom een artistieke uitdaging. Onze nieuwe productie ’53 is een eerbetoon aan de slachtoffers, hun nabestaanden en de reddingswerkers van toen.
Tussen vrijdag 8 en zaterdag 23 september a.s. presenteren we tien keer een avondvoorstelling. Zoals u van ons al ruim 25 jaar gewend bent doen we dat in de open lucht op een historische locatie in de stad. Ditmaal, na het succes van ons bevrijdingsspektakel Supersum (2019), opnieuw op fort De Waterschans aan de Binnenschelde.
Dit oudste vestingwerk van Bergen op Zoom dateert uit 1584 en werd tijdens de Opstand tegen de koning van Spanje in opdracht van Willem van Oranje aangelegd. Per voorstelling bieden drie overdekte tribunes plaats aan 1200 bezoekers.
Projectiescherm van 27 bij 8 meter
In ’53 neemt Oma Rie, een streekgenote die de ramp overleefde, ons samen met een jonge historica mee terug in de tijd. Een cast van zo’n honderd spelers laat het publiek mee beleven wat zich toen vóór, tijdens en ná de ramp afspeelde. In de getroffen polder, in het dorp op de wal en in de nabijgelegen stad, maar ook elders in ons land en op zee. Dat gebeurt op een podium van duizend vierkante meter ondersteund met adembenemende filmbeelden op een video-wall van zeecontainers met daarop een projectiescherm van 27 bij 8 meter..
Hartverscheurende emoties
Tegen deze achtergrond passeren menselijke verhoudingen en een scala aan hartverscheurende emoties de revue. Het spannende en ontroerende script van Wolter Muller uit Rotterdam, die zijn sporen heeft verdiend met onder meer de Baantjer en het Vierschaar-bevrijdingsdrama Supersum (2019), is mede gebaseerd op feitelijke gebeurtenissen en dramatische verhalen van nabestaanden. De wonderschone muziek is van Arjan van Tricht uit Etten-Leur, terwijl Diemer van Wijk uit Bergen op Zoom na het WO1-spektakel Exodus aan de Schelde (2013), nu ook het wat meer ingetogen ’53 regisseert.
